پیام‌ها و دستخط‌های بیت ‌العدل اعظم

خطاب به جامعۀ بهائیان ایران

پیام ٢۴ اردیبهشت ١٣٨٨

١٧ شهرالجمال  ١۶۶

١۴ می  ٢٠٠٩ ‌

 

پیروان جمال اقدس ابهی در مهد امر الله ملاحظه فرمایند

 

دوستان عزیز و محبوب،

 

یک سال از دست‌گیری اعضای محترم سابق هیئت یاران می‌گذرد.  امروز ملّت شریف ایران و دیگر مردم جهان برخلاف آنچه در رسانه‌های دولتی منعکس است از بی‌گناهی این عزیزان و دیگر بهائیان بیش از پیش آگاهند.  تأمّل در وقایع مربوط به مسجونیّت این هفت نفر که نمایان‌گر ابعاد موحش تضییقات وارده بر دیگر بهائیان ایران است، مبرهن می‌سازد که در این مورد بی‌عدالتی محض صورت گرفته و همۀ موازین عدل و انصاف به سخریّه گرفته شده است.

 

این گروه به طور ناگهانی و با شتابی غیر عادی و بدون رعایت موازین قانونی بازداشت و زندانی شده تحت بازجویی‌های شدید و طولانی قرار گرفتند.  مأمورین در تلاش خود جهت پرونده‌سازی برای آنان، دوستانی را که با اعضای هیئت یاران از نزدیک کار می‌کردند دست‌گیر و مورد استنطاق قرار دادند.  مدّت هفت ماه هیچ گونه دلیلی برای بازداشت آنها ارائه نگردید تا سرانجام در ١١ فوریه ٢٠٠٩ اتّهاماتی بی‌اساس که تحریف آشکارِ فعّالیّت‌های صادقانۀ آنها در راه خدمت به جامعۀ بهائی بود بر آنان وارد ساختند.  مکاتبات‌شان با مرکز جهانی بهائی در خصوص مسائلی از قبیل شرح مشکلات بهائیان اقرار به "جاسوسی برای اسرائیل" قلم‌داد شد، تمسّک‌شان به دیانت بهائی "توهين به مقدّسات" و "تبليغ عليه نظام" تعبیر گردید و عضویّت آنان در هیئت یاران — گروهی که نهادهای مختلف دولت سالیان دراز با آن در ارتباط بودند — عضویّت در یک سازمان غیر قانونی شمرده شد.  سپس با سوء استفاده از رسانه‌های تحت حمایت دولت، سعی در محاکمۀ یاران نمودند و محکومیّت آنها را اعلان کردند.  مسئولین امور که به دنبال اعتراضات گستردۀ جهانی‌ بدون شک دریافتند که این محاکمه توجّه دقیق و موشکافی شدید بین‌المللی را به خود جلب خواهد نمود، اقدام به تعویض بازپرس نمودند.  حال حدود دوازده هفته پس از آنکه به گفتۀ مسئولین بازپرسی تکمیل شده، به خانواده‌های مسجونین اطّلاع داده‌اند که اتّهام جدید "مفسد فی الارض" علیه آن عزیزان در نظر گرفته شده است.  احتمال چنین اتّهامی بیش از پیش روشن می‌سازد که دلیل اصلی دست‌گیری این نفوس بی‌گناه چیزی جز عقاید دینی ایشان نبوده است.

 

سال گذشته شاهد تشدید تضییقات بر دیگر اعضای جامعه نیز بود.  تعداد زیادی از شما مظلومان در معرض مشقّاتی نظیر حملات خشونت‌آمیز، بازداشت‌های عجولانه، بازجویی‌های خشن، فشار در مدارس، محرومیّت از تحصیلات دانشگاهی، محدودیّت‌های سنگین اقتصادی و صدمات بسیار دیگری قرار گرفتید.  فعّالیّت یاران و خادمین غیر قانونی اعلان شد و شما شهروندان مطیع و پیرو قانون، با حسن نیّت همیشگی خود به کار جمعی این هیئت‌ها پایان دادید.  ولی هر یک از این بی‌عدالتی‌ها موجب آن گردید که تضادّ شدید بین صداقت احبّا و تعصّب عمیق کسانی که در مبارزه با شما اصرار می‌ورزند واضح‌تر جلوه نماید و توجّه مردم را در داخل و خارج ایران به خود جلب کند.

 

واکنش ایرانیان آزاده و دیگر حامیان عدل و انصاف در شرق و غرب عالم در مقابل این بی‌عدالتی‌ها روز به روز قوی‌تر و ندای حمایت از حقوق شهروندی بهائیان در ایران رساتر می‌شود.  احتمالاً از مقالات و بیانیّه‌های امیدبخش متعدّدی که از طرف متفکّرین و متنفّذین ایرانی در چند ماه اخیر انتشار یافته مطّلع هستید.  این ندا از افراد، سازمان‌ها و نمایندگان دول در اطراف جهان نیز به گوش می‌رسد.  نمونه‌ای بارز از تقدیر و تکریم مردم جهان از ایرانیان آزاده و اظهار نگرانی از مظالم وارده بر آن ستم‌دیدگان را می‌توان در نشست روز ٣٠ مارچ ٢٠٠٩ مجلس عوام کانادا ملاحظه نمود.  در این اجلاسیه، اعضای آن مجلس یعنی نمایندگان کلّیّۀ احزاب به مدّت یک ساعت و نیم به افصح بیان و با حرارت تمام از مصائب شما سخن گفتند.  آنان در حالی که نقش ارزش‌مند ایرانیان را در پیشبرد تمدّن جهان ستودند و احترام عمیق خود را نسبت به ملّت شریف ایران ابراز داشتند، صلح‌جویی و بشردوستی بهائیان را ستودند و از لطماتی که بر اثر نقض حقوق بشر در مورد بهائیان و دیگر شهروندان ایرانی بر حیثیّت و نام این سرزمین باستانی وارد آمده به شدّت اظهار تأسّف کرده به اتّفاق آرا قطع‌نامه‌ای تصویب نمودند که در آن چنین آمده است:  "این مجلس اذیّت و آزار اقلّیّت بهائی ایران را محکوم مى‌کند و از حکومت ایران مى‌خواهد که در اتّهامات مطرح شده علیه اعضاى یاران ایران تجدید نظر نموده آنها را بلافاصله آزاد کند و یا در غیر این صورت، محاکمۀ آنها را بدون تأخیر بيشتر به جریان اندازد و تضمین نماید که دادرسی آنان علنی، منصفانه و در حضور ناظران بین‌المللی انجام خواهد شد."

 

از طرف دیگر، اخبار مربوط به مساعی شما در سراسر ایران برای انطباق با تغییرات اخیر و شروع ابتکاراتی به منظور تمشیت امور شخصی و برگزاری بدون وقفۀ فعّالیّت‌های جمعی جامعه موجب دل‌گرمی این جمع است.  مراسلات متعدّده از سراسر ایران که از طریق دوستان مقیم خارج و مؤسّسات امری در دیگر ممالک عالم ارسال داشته‌اید نشانۀ جدیّت شما است.  این مکاتبات از یک طرف حاوی سؤالات گوناگونی است که در ظرف چند روز آینده در پیامی جداگانه به برخی از آنها پاسخ داده خواهد شد و از طرف دیگر نمایان‌گر عزمی جزم برای پی‌گیری وظایف روحانی فردی، تعلیم و تربیت روحانی اعضای جامعه از سنین مختلف، هم‌کاری با هم‌وطنان گرامی در راه بهبود وضع اجتماعی و اقتصادی ایران و مشارکت در گفتمان‌های سازنده با همسایگان، دوستان، آشنایان،‌ اقوام و هم‌کاران می‌باشد.  الحمد لله مصداق این بیان مبارک حضرت عبدالبهاء واقع شده‌اید که می‌فرمایند:

 

انسان را عزّت و بزرگواری به پاکی و راستی و خیرخواهی و عفّت و استقامتست نه به زخارف و ثروت اگر نفسی موفّق بر آن گردد که خدمتی نمایان به عالم انسان علی‌الخصوص ایران نماید سرور سرورانست و عزیزترین بزرگان اینست غنای عظیم و اینست گنج روان و اینست ثروت بی‌پایان.

 

در میان مراسلات متعدّدۀ واصله، تبریکات صمیمانه به مناسبت عید سعید نوروز و عید اعظم رضوان نیز دیده می‌شود.  این مشتاقان نیز متقابلاً به این مناسبت به تک تک شما تبریک و تهنیت می‌گوییم و سالی پر بار و سرشار از موفّقیّت‌‌های شایان در راه خدمت به وطن و هم‌وطنان برایتان آرزو می‌کنیم و امیدواریم با تأییدات ایزد یکتا خورشید عدل و انصاف در آن سرزمین باستانی بدرخشد، تضییقات کاهش یابد و ابواب سعادت و آسایش به روی آن دوستان گرامی و دیگر ایرانیان گشوده گردد.

 

دوستان عزیز و محبوب:  بر اهل درایت روشن است که هر کس بذر کینه و اختلاف بیفشاند عاقبت ثمر تلخ چیند و به خسران مبین مبتلا گردد.  تمسّک به تهمت و افترا برای رسیدن به اهداف ناروا نتیجه‌ای جز سلب اعتماد عمومی نخواهد داشت.  تودۀ مردم که با فراست و هشیاری ناظر امورند سرانجام از قبول و باور این اتّهامات سر باز زنند و با کنج‌کاوی بیش از پیش به تحقیق و بازشناسی عقاید و انگیزه‌های روحانی شما روی آورند.  از این روست که بانگ رسای حمایت ایرانیان شریف و آزاده از حقوق شهروندی شما در فضای مدارس، دبیرستان‌ها، دانشگاه‌ها و در بین اقشار مختلف مردم طنین‌انداز گردیده است.

 

با رجای تأیید و توفیق برای آن فارسان میدان وفا، دست دعا به آستان محبوب بی‌همتا بلند نموده با زبان جان چنین مناجات می‌نماییم که "ای پروردگار تأیید بخش و توفیق عنایت کن این ابر تیره را زائل کن و این غمام حائل را متلاشی و باطل نسیم جان‌بخشی بوزان و دل‌های مرده را زنده کن باران رحمتی ببار و این گیاه افسرده را تر و تازه نما حدایق قلوب را جنّت ابهی کن و حقایق نفوس را ریاض ملأ اعلی."

 

[امضا:  بیت العدل اعظم]