٧  شهرالنّور  ١۶۶

١١  جون  ٢٠٠٩

احبّای عزیز جمال اقدس ابهی در کشور مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

خواهران و برادران روحانی،

اخبار واصله حاکی از آن است که شما برگزیدگان حضرت کبریا در نهایت صدق و صفا و با روحیّه‌ای مثبت و سازنده به حلّ و فصل امور جامعۀ خویش مشغولید و در گروه‌های کوچک جهت مساعدت و تشویق یک‌‌دیگر در انجام وظایف روحانی فردی، اقدامات جمعی و مسائل مربوط به احوال شخصی به مشورت و تبادل نظر ‌پرداخته‌اید و از برخی خواسته‌اید که سایرین را مدد دهند.  حضرت بهاءالله می‌فرمایند:  "انسان نباید جمیع همّت را در خیال خود مصروف دارد.  باید در تمشیت امور یک‌دیگر به کمال سعی توجّه نمایند."  البتّه طبیعی است که در چنین شرایطی احبّای عزیز با الهام از این بیان مبارک با کمال اشتیاق به یاری هم‌دیگر بر‌خیزند.  هر یک از عزیزانی که گه‌گاه برای انجام خدمتی مخصوص دعوت می‌شوند به خوبی واقفند که جانشینی برای اعضای هیئت خادمین نیستند و هیچ گونه مسئولیّتی راجع به امور شخصی و جمعی احبّا ندارند، بلکه در مقام یک فرد بهائی وظیفۀ خود می‌دانند تا با دوستان هم‌فکری و هم‌راهی نمایند و آگاهند که میزان موفّقیّت‌شان‌ در این راه بستگی تام به درجۀ خضوع و خشوع ایشان خواهد داشت.  از تحمیل نظر خویش بر دیگران احتراز جسته مشورت را پیشۀ خود نمایند و سایرین را نیز به این کار تشویق نموده از این طریق آنان را در تصمیم‌گیری‌ مساعدت خواهند کرد.

شایسته است که هم‌دیگر را یادآور شوید که در این ایّام انتقالی، روش پسندیدۀ اهل بهاء در مهد امر الله برای حلّ و فصل امور جامعۀ خویش آن است که با اطمینان کامل به تأییدات الهی، در نهایت اتّحاد و جدّیّت قدم به قدم پیش ‌روند و با صبر و شکیبایی هر روز بینشی روشن‌تر نسبت به جزئیّات مسائل مختلف کسب نموده در جهت اهداف خود گام‌های استوار بردارند.  بدین ترتیب حتّی در این دوران نیز خواهید توانست به کوشش‌های ارزندۀ خویش در جهت ترقّیات روحانی فردی و استحکام جامعه و نیز خدمت به وطن و هم‌وطنان گرامی ادامه دهید.

در پیام ١٩ می ٢٠٠٩، بعضی از وظایف جمعی آن جامعۀ ممتحن را ذکر نموده به اهمّیّت رعایت حال احبّای نیازمند اشاره نمودیم.  شیوع فقر و بی‌کاری البتّه یکی از مشکلات امروز ملّت ایران است ولی با فشارهای اقتصادی که در چند سال گذشته برخلاف موازین عدل و انصاف از طرف بعضی از مقامات مسئول به شهروندان بهائی آن سرزمین وارد آمده، توجّه مخصوص به وضع کسانی که علی‌رغم تلاش شرافت‌مندانۀ خویش به حمایت مالی احتیاج دارند ضروری است.  بنا بر این مراقب باشید که افراد و خانواده‌ها برای امرار معاش و رفع احتیاجات مبرم زندگی مشکلی نداشته باشند.  این وظیفۀ مقدّس را با کمال حزم و مهربانی و توجّه کامل به اصول روحانی و اخلاقی و رعایت کامل حرمت و شأن احبّای نیازمند انجام دهید.  عالم بشریّت با چالش ریشه‌کن کردن فقر رو به رو است و تا این مشکل به نحوی عادلانه حلّ نشود عواقب این بی‌عدالتی بزرگ گریبان‌گیر همگان خواهد بود.  از جمله تکالیف اهل بهاء این است که در این راه ورای جامعۀ بهائی نیز بیندیشند و تا حدّ امکان کمک‌های‌شان را برای نیل به این هدف ارزشمند در بین هم‌وطنان خود با خلوص نیّت ارائه دهند.

در اعتاب مقدّسۀ علیا به یاد شما همواره به دعا مشغولیم.

[امضا:  بیت العدل اعظم]