پیام ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰
ترجمه‌ای از
پیام بیت العدل اعظم خطاب به بهائیان جهان
(هیئت بین‌المللی ترجمه به زبان فارسی)
۲۵ نوامبر ۲۰۲۰
ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
با محبّت بی‌پایان تحیّات صمیمانۀ خود را در این روز پرمیمنت به شما عزیزان ابلاغ می‌داریم که فرصتی است برای تفکّر در قوّۀ عهد و میثاق، قوّه‌ای که "در جسم امکان نابض است" و موجد پیوندهای پایدار عشق در بین مؤمنین. شواهد این قوّۀ پویا را طیّ ماه‌های بعد از عید سعید رضوان در وحدت عمل و اقدامات پیروان جمال اقدس ابهی مشاهده نموده‌ایم، اقداماتی که مدبّرانه توسّط مؤسّسات امر الله در هر قارّه و کشور رهبری شده است. احبّای عزیز در همه جا با خلّاقیّت ویژه و عزم راسخ به تأمین نیازهای جهان دردمند پرداخته‌اند. استقامت و تعهّد خلل‌ناپذیر و مستمرّ شما در قبال همۀ مشکلات به جهت رفاه اطرافیان‌تان مایۀ امید فراوان این جمع گشته است. امّا جای تعجّب نیست که در برخی نواحی دیگر، چشمه‌های امید در بین عموم رو به تحلیل رفته است چون در میان مردم جهان این آگاهی رو به افزایش است که چالش‌های دهه‌های آینده جزو پراضطراب‌ترین چالش‌هایی خواهد بود که تا کنون خاندان بشری با آن رو به رو گشته است. بحران بهداشتی کنونی فقط یکی از این چالش‌ها است که شدّت هزینۀ نهایی و پیامدهای آن، هم از نظر تلفات و هم از نظر معیشت، هنوز نامعلوم است. تلاش‌های شما در جهت معاضدت و حمایت یکدیگر در جامعۀ امر و نیز خواهران و برادران‌تان در اجتماع مطمئنّاً باید ادامه یابد و در بعضی نقاط گسترش پیدا کند.
در حالی که بشریّت زیر تازیانۀ این طوفان‌های خشمگین قرار گرفته، سفینۀ امر الله آمادۀ حرکت در مسیر یک سلسله نقشه‌هایی است که آن را به آغاز قرن سوّم دور بهائی سوق خواهد داد و قابلیّت جامعۀ بهائی را برای متحقّق ساختن قوای اجتماع‌سازی امر الهی به نحو قابل ملاحظه‌ای تقویت خواهد کرد. همانطور که آگاهید اوّلین نقشه در این سلسلۀ جدید فقط یک سال طول خواهد کشید. این دوازده ماه در کشورهایی که شرایط موجود مانع از آن گشته که جوامع ملّی تا قبل از رضوان ۲۰۲۱ برنامه‌های فشردۀ رشد را به تعداد مورد نظرشان ایجاد نمایند، وقت بیشتری برای انجام این کار فراهم خواهد نمود. هر کجا هم که فرایند رشد شدّت یافته، این سال فرصتی است برای تحکیم توفیقات حاصلۀ نقشۀ کنونی و در عین حال ترویج شرایط لازم برای پذیرش نفوس بیشتر و بیشتر به آغوش جامعه‌ای که صفات مشخّصه‌اش استقامت و برون‌نگری است. از جوامع قوی‌تر در سطوح ملّی، منطقه‌ای، و محدودۀ جغرافیایی انتظار داریم که به جوامع کم‌تجربه‌تر کمک کنند. هر جامعه ضمن تلاش‌های این یک سال باید از استعدادهای نهفته و استفاده نشده‌ای که دارد بهره گیرد و بر آنچه که مانع رشد است غلبه نموده آمادۀ برآوردن نیازهای آینده گردد. زیرا در بستر یک جامعۀ شکوفا، به خصوص در یک مرکز فعّاليّت فشرده در یک روستا یا محلّه، و با بذل توجّه لازم به هر یک از عناصر چارچوب نقشه است که آن عناصر به نحو آشکارتری منسجم و مرتبط و موجب افزایش قوای جامعه در میدان عمل می‌شود.
نقشۀ آینده علاوه بر تدارک پیشرفت در محدوده‌های جغرافیایی در همه جا، مصادف است با صدمین سال صعود حضرت عبدالبهاء، سالی برای تأمّل عمیق بر حیات مبارکش و قوّۀ عهد و میثاقی که هیکل اطهر مرکز آن می‌باشد. برگزاری این سالگرد بی‌تردید افراد و جوامع را بر آن خواهد داشت که در بارۀ اهمّیّت آن لحظۀ پراحساس و اندوه‌بار تفکّر و تعمّق نمایند که حضرت مولی الوری، سرّ الله الاقوم، عالم فانی را ترک نمود. صعود آن حضرت، بهائیان آن زمان را از حضور نفس نفیسی محروم نمود که مرکز توجّه، عشق و وفاداری عمیق‌شان بود. برای مؤمنین این عصر، آن هیکل انور هنوز همان وجود بی‌نظیر و مثیل است که در گفتار و کردار تجسّم کامل تعالیم اب بزرگوارش بود و میثاق حضرت بهاءالله به واسطۀ وجود مبارکش "اعلان گردید و از حقّانیّتش دفاع شد". (ترجمه) این جمع همچنین آگاه است که سال آینده صدمین سالی است که الواح وصایای مبارکش، آن سند "عظیم"، "تاریخی" و "جاودان" نظم اداری را "تأسیس نمود، خصوصیّاتش را تعیین کرد و فرایندهایش را به حرکت آورد". (ترجمه) "این نظم همان طرح مدنیّت الهیّه‌ای است که مقدّر است شریعت غرّای حضرت بهاءالله را در بسیط زمین مستقر سازد." (ترجمه) این نظم "بی‌نظیر" و "الهی"، این "بنیان عظیم الشّأن اداری" به ید قدرت معمار جلیلش به منظور تداوم میثاق و هدایت قوای روحانی امر الهی ابداع گشته بود. (ترجمه) بنا بر این بدیهی است که یوم میثاق در سال آینده، دقیقاً دوازده ماه از امروز، مقطعی بسیار پرمفهوم خواهد بود. از محافل ملّی دعوت می‌کنیم که با در نظر گرفتن شرایط موجود در کشورشان، در مورد چگونگی بزرگداشت این دو روز بسیار نزدیک به هم تصمیم بگیرند.
در عین حال تمهیدات مجدّانه در ارض اقدس برای برگزاری صدمین سال صعود حضرت عبدالبهاء ادامه دارد که امید است نمایندگان محافل روحانی ملّی و شوراهای منطقه‌ای بهائی در آن حضور یابند. و همچنین برنامه‌ریزی برای تشکیل کنفرانس هیئت‌های مشاورین قارّه‌ای و اعضای هیئت معاونت در ژانویه ۲۰۲۲ که با گذشت یکصد سال از اوّلین قرائت عمومی الواح وصایای مولای حنون مصادف خواهد بود، در حال تدارک است. اوضاع جهان ممکن است موجب تغییر برنامه‌ها برای این گردهمایی‌ها در مرکز جهانی گردد، امّا هر چه پیش آید شکّی نداریم که مجهودات جوامع محلّی در سراسر جهان برای برگزاری شایستۀ یادبود صعود حضرت عبدالبهاء در صدمین سالگردی که در پیش است و تجلیل یوم میثاق محرّک قوای خلّاقه‌ای خواهد بود که برای آغاز مرحلۀ بعدی نقشۀ صغیر الهی مورد نیاز است، زمانی که قادر متعال نیز اجرای نقشۀ کبیر خود را برطبق ارادۀ قاطع و انکارناپذیرش به پیش می‌برد.
شدت تحرّکی که مطمئنّاً با هر دورۀ سه ماهۀ نقشۀ یک‌ساله ایجاد خواهد شد با انتشار دو فیلم جدید افزایش بیشتری خواهد یافت. اوّلین فیلم که در زمان برگزاری مراسم یادبود صدمین سالگرد ارائه خواهد شد تصویری است از وجود مبارک حضرت عبدالبهاء. این فیلم علاوه بر گرامی‌داشت حیات و مساعی آن حضرت، نشان خواهد داد که چگونه هیکل انور با گفتار و کردار مدافع وحدت عالم انسانی بودند، عقاید منسوخه و تعصّبات زمان را به چالش کشیدند، و به روند ایجاد وحدت و یگانگی که تا به امروز ادامه دارد تحرّک بخشیدند. کوتاه‌مدّتی بعد، فیلم دوم بازتابی خواهد بود از پایان قرن اوّل عصر تکوین که از ارتفاعاتی که جامعۀ بهائی به آن ارتقا یافته نظاره می‌شود، ارتفاعاتی که اینک جامعۀ اسم اعظم می‌تواند از آن به افق‌های جدید بنگرد.
اهمّیّت رویدادهای شاخص نقشۀ یک‌ساله ویژگی بی‌نظیری به آن خواهد بخشید، اقدامات در حال اجرا در محدوده‌های جغرافیایی را تقویت خواهد کرد و این یک سال را فرصتی مغتنم خواهد ساخت برای تدارک مجهوداتی جهانی که در پی است. اکنون با احساساتی سرشار از امید و سرور اعلام می‌داریم که عالم بهائی در رضوان سال ۲۰۲۲ یک نقشۀ نه‌ساله را آغاز خواهد کرد. مقتضیات و تمهیدات آن بعداً اعلام خواهد شد امّا مدّت نقشه از هم‌اکنون نشانی بارز از وسعت چشم‌انداز آن می‌باشد. انشاءالله برگزاری یک سلسله کنفرانس‌هایی که در طیّ چندین ماه در سراسر عالم تشکیل می‌گردد منادی این نقشه خواهد بود.
تا حدّی که می‌توان پیش‌بینی نمود، این مسیری است که جامعۀ بهائی در صدد طی کردن آن است. حال از شما می‌خواهیم که قوای خود را با تعهّدی نو بکار گیرید و تمرکز خود را به مأموریّتی که در پیش دارید معطوف دارید. بی‌نهایت موجب خشنودی این جمع است که مشاهده می‌نماییم که با چه آرامش و اطمینانی جامعۀ اسم اعظم به ارائۀ پیام شفابخش الهی در تحت همۀ شرایط مشغول است، به خصوص در این زمان که الگوهای دیرینۀ حیات اجتماعی مختل گشته و خطرهای گوناگون نفوس بیشماری را احاطه نموده است. در عین حال، یاران الهی باید مراقب باشند که به اختلافات و منازعات بیهوده که از خصوصیّات بسیاری از مباحث در امور اجتماعی است آلوده نگردند و اجازه ندهند که اینگونه تعاملات خدای نکرده در مکالمات جامعه حتّی برای لحظه‌ای رسوخ نماید. البتّه چنین مراقبتی از طرف شما برای احتراز از اختلاف و درگیر نشدن در مجادلات بحث‌انگیز اجتماع نباید تحت هیچ شرایطی به بی‌اعتنایی به مشکلات و مسائل مبرم عصر حاضر تعبیر گردد. کاملاً بالعکس، شما در زمرۀ فعّال‌ترین و دلسوزترین خیرخواهان عالم انسانی هستید. امّا ارزش کمک‌های شما به رفاه اجتماعی، چه در عمل و چه در قول، در درجۀ اوّل مشروط به عزم راسخ شما برای یافتن آن نقطۀ ذی‌قیمت وحدت است که دیدگاه‌های متعدّد را به هم نزدیک نموده موجب اتّفاق نظر مردمانی که با یکدیگر مخالفت می‌نمایند، می‌گردد.
کمتر از دو دورۀ کامل از نقشۀ پنج‌سالۀ کنونی و در واقع از سلسله نقشه‌های کنونی که از سال ۱۹۹۶ آغاز گشت باقی مانده است. در این ماه‌های پایانی، شما عزیزان را به ادعیۀ خالصانه در عتبۀ مقدّسۀ علیا اطمینان می‌دهیم. امیدواریم که توفیق یابید تا امیدبخش کسانی باشید که در جهانِ سرگردان و بی‌هدف نمی‌دانند آن را در کجا بیابند، جهانی که فاقد اتّحادی است که شما با ایمان قلبی خود به عهد و میثاق الهی به وضوح متجلّی می‌سازید.
[امضا: بیت العدل اعظم]
